Cultureel Centrum Nesterlé
Terug
Vrijdag presenteerde hij in uitverkocht Doornroosje in Nijmegen deel drie van de trilogie Folklore. Zijn reis van zes jaar is klaar. Maar zijn grote reis – bestemming onbekend – begint nu. En wij mochten erbij zijn. In cultureel centrum Nesterlé. Wat een groots artiest. Gitaren, synthesizers, de singer-songwriterskracht van Robin Borneman. Een combinatie die verbaast, verrast en ontroert en de luisteraar meeneemt op een muzikale queeste.
Robin Borneman neemt ons mee in zijn verhaal van de afgelopen zes jaar. Met veel Amerikaanse stijlen en invloeden; de donkere roots van de bayou, blues, folk, country. Liedjes met een duidelijke kop en staart en veel symboliek. De muziek is filmisch, soms lijken het mini-hoorspelen, van heel klein en kwetsbaar tot bombastisch en overweldigend.
De hoofdpersoon in het verhaal is een reiziger op zoek naar zijn identiteit. Tijdens het avontuur ondergaat hij veel beproevingen, strijdt, en belandt in deel drie in een fase van bezinning en rust. Daar klinkt Borneman lichter, vrolijker. Opgelucht en bevrijd - hij heeft zijn pad gevonden. Zijn fraaie stem met alle nuances komt tot zijn recht als hij ingetogen zingt.
Invloeden van Tom Waits, 16 Horsepower en Johnny Cash razen door het spookachtige landschap, maar de omfloerste warmte van Nick Drake en Leonard Cohen en de lichte vrolijkheid van Hakuna Matata zijn nooit ver weg.
In I’ve been around hoor je Tom Waits terug, zijn grote inspiratiebron. En daarmee is de cirkel weer rond. Zes jaar geleden werd hij ontdekt via YouTube toen hij een nummer van Tom Waits zong. Door Trans-Siberian Orchestra (TSO), een twintigkoppig Amerikaans rock-orkest. Een man die uitverkochte stadions in Amerika bezweert met zijn fraaie rauwe stem. Robin Borneman. Diepzinnig, gevoelig en filosofisch. En in Oss geboren.
Noortje Peek
Fotograaf: Marcel van der Steen
Innemend en diepgaand: muzikale queeste van Robin Borneman
Vrijdag presenteerde hij in uitverkocht Doornroosje in Nijmegen deel drie van de trilogie Folklore. Zijn reis van zes jaar is klaar. Maar zijn grote reis – bestemming onbekend – begint nu. En wij mochten erbij zijn.
Vrijdag presenteerde hij in uitverkocht Doornroosje in Nijmegen deel drie van de trilogie Folklore. Zijn reis van zes jaar is klaar. Maar zijn grote reis – bestemming onbekend – begint nu. En wij mochten erbij zijn. In cultureel centrum Nesterlé. Wat een groots artiest. Gitaren, synthesizers, de singer-songwriterskracht van Robin Borneman. Een combinatie die verbaast, verrast en ontroert en de luisteraar meeneemt op een muzikale queeste.
Robin Borneman neemt ons mee in zijn verhaal van de afgelopen zes jaar. Met veel Amerikaanse stijlen en invloeden; de donkere roots van de bayou, blues, folk, country. Liedjes met een duidelijke kop en staart en veel symboliek. De muziek is filmisch, soms lijken het mini-hoorspelen, van heel klein en kwetsbaar tot bombastisch en overweldigend.
De hoofdpersoon in het verhaal is een reiziger op zoek naar zijn identiteit. Tijdens het avontuur ondergaat hij veel beproevingen, strijdt, en belandt in deel drie in een fase van bezinning en rust. Daar klinkt Borneman lichter, vrolijker. Opgelucht en bevrijd - hij heeft zijn pad gevonden. Zijn fraaie stem met alle nuances komt tot zijn recht als hij ingetogen zingt.
Invloeden van Tom Waits, 16 Horsepower en Johnny Cash razen door het spookachtige landschap, maar de omfloerste warmte van Nick Drake en Leonard Cohen en de lichte vrolijkheid van Hakuna Matata zijn nooit ver weg.
In I’ve been around hoor je Tom Waits terug, zijn grote inspiratiebron. En daarmee is de cirkel weer rond. Zes jaar geleden werd hij ontdekt via YouTube toen hij een nummer van Tom Waits zong. Door Trans-Siberian Orchestra (TSO), een twintigkoppig Amerikaans rock-orkest. Een man die uitverkochte stadions in Amerika bezweert met zijn fraaie rauwe stem. Robin Borneman. Diepzinnig, gevoelig en filosofisch. En in Oss geboren.
Noortje Peek
Fotograaf: Marcel van der Steen
