Cultureel Centrum Nesterlé
Terug
‘Artiestische’ creativiteit Van den Burg
Max van den Burg viert zijn tienjarig jubileum als podiumbeest met de voorstelling Paasbest in Nesterlé. Hij trekt zijn beste typetjes en sketches uit de kast, en dat levert een veelzijdig en geestig programma op. Opvallend hoe Van den Burg aan platgetreden onderwerpen een originele draai kan geven.
Gezien bij Nesterlé op zaterdag 9 november j.l.
Hoe mooier de uitvoering, hoe groter de kans dat de punchline neerkomt op een grapje over poepen. Een melancholische bossa nova, of zijn liedje op een avond voor mensen die lijden aan de aandoening ‘singer-songwriter’, ze gaan er allebei over. Maar altijd zo opgebouwd dat het platte ontstijgt: onwillig, beschaamd om de flauwheid van de inhoud, gecombineerd met een professionele parodie op het gekozen muziekgenre.
Van den Burg onderscheidt zich met zijn uitstekende imitaties, zowel in muziek als in personages. Van rijdende rechter tot dispuutsmeisje en van Rotterdamse parkeerwacht tot ome Gerrit ‘trek eens aan mijn vinger’ uit zijn eigen Eindhovense familie, hij weet haarfijn allerlei karakters vorm te geven.
Hij is net vader geworden en daardoor komen al die stukjes uit tien jaar cabaret misschien in een iets ander licht te staan.
Toch is het materiaal secuur opgebouwd, en alle middelen worden optimaal benut om een afwisselende en kleurrijke avond te maken. Een simpele spot op een cactus, rood licht en zijn bossa nova, en je bent op slag in een Braziliaans restaurant. En met precies de juiste timing start de muziek van een volslagen onverwachte Bollywood-ode. Wie naar Van den Burg gaat kijken, krijgt veel fantasievolle en ‘artiestische’ creativiteit.
Met dank aan: huisrecensent Noortje Peek
Hoe mooier de uitvoering, hoe groter de kans dat de punchline neerkomt op een grapje over poepen. Een melancholische bossa nova, of zijn liedje op een avond voor mensen die lijden aan de aandoening ‘singer-songwriter’, ze gaan er allebei over. Maar altijd zo opgebouwd dat het platte ontstijgt: onwillig, beschaamd om de flauwheid van de inhoud, gecombineerd met een professionele parodie op het gekozen muziekgenre.
Van den Burg onderscheidt zich met zijn uitstekende imitaties, zowel in muziek als in personages. Van rijdende rechter tot dispuutsmeisje en van Rotterdamse parkeerwacht tot ome Gerrit ‘trek eens aan mijn vinger’ uit zijn eigen Eindhovense familie, hij weet haarfijn allerlei karakters vorm te geven.
Hij is net vader geworden en daardoor komen al die stukjes uit tien jaar cabaret misschien in een iets ander licht te staan.
Toch is het materiaal secuur opgebouwd, en alle middelen worden optimaal benut om een afwisselende en kleurrijke avond te maken. Een simpele spot op een cactus, rood licht en zijn bossa nova, en je bent op slag in een Braziliaans restaurant. En met precies de juiste timing start de muziek van een volslagen onverwachte Bollywood-ode. Wie naar Van den Burg gaat kijken, krijgt veel fantasievolle en ‘artiestische’ creativiteit.
Met dank aan: huisrecensent Noortje Peek
