Cultureel Centrum Nesterlé

Joris Linssen kennen we natuurlijk van Hello Goodbye maar zaterdag speelde hij met zijn band Caramba de voorstelling RAAK en dat was ook het thema van de avond, raken en geraakt worden.
Joris is duidelijk in zijn element op het podium. Hij geniet volop van de opzwepende band die hem  meesleept in de sfeer van Mexico.

Veel van de nummers zijn geschreven of vertaald door Joris en hij weet de Nederlandse taal prachtig te plooien in de Zuid Amerikaanse muziek.

Naast de vrolijke flamingo klanken kiest hij soms voor hele kleine meeslepende nummers vol melancholie. De teksten zijn prachtig en het is een verademing om een zanger te horen die de teksten ook werkelijk weet over te brengen.

Rode draad in de voorstelling zijn de persoonlijke verhalen van de bandleden. Zo vertelt de bassist over zijn demente moeder, de percussioniste over de heimwee naar haar geboorteland en de pianist over zijn in Colombia geboren pleegkind. Voor al deze thema’s schreef Joris een tekst en maakte de band de muziek.  Zowel muzikanten als het publiek worden geraakt.

Joris praat de voorstelling aan elkaar en zoals we van hem gewend zijn blijft hij op zoek naar persoonlijke verhalen. Hij schuwt echter niet om zich kwetsbaar te maken. Hij vertelt over het verdriet van zijn moeder die net weduwe geworden is en wat dat met hem doet. Hij brengt het lied met de prachtige tekst “heel deze kamer huilt” waarin hij beschrijft hoe het verdriet van zijn moeder de kamer vult. En dit alles ondersteund met een huilende accordeon.

Kortom Raak bleek inderdaad een voorstelling die ging over raken en geraakt worden. Niet in de laatste plaats door de liefde van de muzikanten voor de Latino muziek.

Hans van Uden