Cultureel Centrum Nesterlé
Terug
Mouna: Heel biografisch, soms vlijmscherp maar vooral persoonlijk en heel kwetsbaar.
Multi talent Mouna Laroussi speelt, zingt, mimet maar danst vooral haar solo voorstelling schijtziek in cc Nesterlé. Ze lijkt een nieuwe theatervorm uitgevonden te hebben namelijk een evenwichtige combinatie van mime, conference en dans die ze alle drie in zichzelf verenigt. De voorstelling maakt grote indruk.
Schijtziek was zij drie jaar lang vanwege colitis ulcerosa, een ernstige darmziekte. In die tijd zat ze die jaren meer op de wc als daarlangs.
Schijtziek was zij drie jaar lang vanwege colitis ulcerosa, een ernstige darmziekte. In die tijd zat ze die jaren meer op de wc als daarlangs.
Dit gegeven is haar uitgangspunt tijdens haar voorstelling. Na drie jaar bleek de wereld niet veranderd en was er nog steeds sprake van klein burgerlijkheid, besluiteloosheid en uitsluiting.
Mouna behandelt deze thema’s in rap tempo. Vervlochten in haar eigen verhaal van uitsluiting en kwetsbaarheid.
Heel biografisch, soms vlijmscherp maar voorall persoonlijk en heel kwetsbaar. Enerzijds vanwege haar ziekte anderzijds omdat ze half Marokkaans is maar een hele Marokkaanse naam draagt en polarisatie aan den lijve ondervindt. Ze schuwt het niet om tegenstellingen en discriminatie fel te veroordelen en doet dit vooral door zichzelf in te zetten en haar eigen pijn te laten zien. Heel sterk en de zaal is de hele voorstelling onder de indruk.
Mouna is van origine danseres en dat is aan alles te zien. Haar lijf en bewegingen zijn haar gereedschap. Ze lijkt met haar dansende lijf net zo goed te kunnen communiceren als met haar gesproken taal. Heel vaak heel mooi en gracieus maar soms ook ronduit confronterend .
Als toegift sluit ze de voorstelling af met het prachtig gezongen lied ‘samen zijn’ in het Nederland en het Marokkaans wat over gaat in een prachtige rap.
Na de voorstelling blijven vooral de aaneenschakeling van de beelden je bij naast het besef dat er een multi talent aan de weg timmert.
Over een paar jaar zeg je “die heeft nog ooit in cc Nesterlé gestaan toen ze nog niet bekend was.”
Ik daag de programmacommissie uit om haar volgend seizoen opnieuw te boeken. Misschien zit de zaal dan wel vol want veel mensen hebben iets heel bijzonders gemist .
Als je van theater houdt, moet je dit gezien hebben.
Hans van Uden
Met dank aan Marcel van der Steen voor de foto's
Mouna behandelt deze thema’s in rap tempo. Vervlochten in haar eigen verhaal van uitsluiting en kwetsbaarheid.
Heel biografisch, soms vlijmscherp maar voorall persoonlijk en heel kwetsbaar. Enerzijds vanwege haar ziekte anderzijds omdat ze half Marokkaans is maar een hele Marokkaanse naam draagt en polarisatie aan den lijve ondervindt. Ze schuwt het niet om tegenstellingen en discriminatie fel te veroordelen en doet dit vooral door zichzelf in te zetten en haar eigen pijn te laten zien. Heel sterk en de zaal is de hele voorstelling onder de indruk.
Mouna is van origine danseres en dat is aan alles te zien. Haar lijf en bewegingen zijn haar gereedschap. Ze lijkt met haar dansende lijf net zo goed te kunnen communiceren als met haar gesproken taal. Heel vaak heel mooi en gracieus maar soms ook ronduit confronterend .
Als toegift sluit ze de voorstelling af met het prachtig gezongen lied ‘samen zijn’ in het Nederland en het Marokkaans wat over gaat in een prachtige rap.
Na de voorstelling blijven vooral de aaneenschakeling van de beelden je bij naast het besef dat er een multi talent aan de weg timmert.
Over een paar jaar zeg je “die heeft nog ooit in cc Nesterlé gestaan toen ze nog niet bekend was.”
Ik daag de programmacommissie uit om haar volgend seizoen opnieuw te boeken. Misschien zit de zaal dan wel vol want veel mensen hebben iets heel bijzonders gemist .
Als je van theater houdt, moet je dit gezien hebben.
Hans van Uden
Met dank aan Marcel van der Steen voor de foto's
